Flavius Rufius Gennadius Probus Orestes

Flavius Rufius Gennadius Probus Orestes (natus saeculo 5 aut 6, mortuus anno 552) vir publicus Romanus sub regno Ostrogothorum fuit.

Pater eius Rufius Magnus Faustus Avienus Iunior erat, consul anni 502. Cum Totila rex Ostrogothorum die 17 Decembris 546 Romam expugnaret, Rufius cum aliis senatoribus in Basilicam Sancti Petri fugit[1]. Senatores capti et a Tolia in Campaniam missi sunt et custodiabantur. Cum Narses anno 552 Romam expugnavisset, custodes morte Totilae regis irati omnes captivos necaverunt[2].

Bibliographia

recensere
  • John R. Martindale: The Prosopography of the Later Roman Empire. Band IIIb, Cambridge 1992, S. 956.
  1. Procopius, Bella VII 20,16-19
  2. opus citatum VIII 34,5-6


Antecessores:
Flavius Decius Iunior (sine collega)
Consul
530
cum
Flavio Lampadio
Successores:
Post consulatum Lampadii et Orestis Proximus consul: Imp. Caesar Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus Augustus III (solus, anno 533)