toppa

• top·pa

toppa

1. verleden tijd van toppe
2. voltooid deelwoord van toppe

• [1-2]: toppet

• top·pa

toppa

1. onbepaalde wijs, tweede vorm naast toppe, zie aldaar

toppa

1. verleden tijd van toppa
2. voltooid deelwoord van toppa

toppa

1. gebiedende wijs van toppa

• topp
• toppe

toppa

1. verleden tijd van toppe
2. voltooid deelwoord van toppe

toppa

1. gebiedende wijs van toppe

• topp
• toppe