Doksazosyna

grupa stereoizomerów

Doksazosyna (łac. Doxazosinum) – lek obniżający ciśnienie tętnicze krwi. Wybiórczy antagonista receptorów α1-adrenergicznych. Rozszerza naczynia, zmniejsza opór przepływu krwi w obwodowych naczyniach krwionośnych.

Doksazosyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C23H25N5O5

Masa molowa

451,48 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

74191-85-8

PubChem

3157

DrugBank

DB00590

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

C02CA04 G04CA55

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Farmakokinetyka

edytuj

Lek łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego do krwi. Maksymalne stężenie w osoczu krwi osiąga po około 2 godzinach od podania. Z białkami osocza wiąże się w 98%. Biologiczny okres półtrwania wynosi 22 godziny.

Wskazania

edytuj

Przeciwwskazania

edytuj

Działania niepożądane

edytuj

Preparaty

edytuj
  • Apo-Doxan 1 – tabletki 1 mg
  • Apo-Doxan 2 – tabletki 2 mg
  • Apo-Doxan 4 – tabletki 4 mg
  • Cardura – tabletki 1 mg, 2 mg, 4 mg
  • Cardura XL – tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu 4 mg, 8 mg
  • Doxanorm – tabletki powlekane 1 mg, 2 mg, 4 mg
  • Doxar – tabletki 1 mg, 2 mg, 4 mg
  • Doxaratio 2 – tabletki 2 mg
  • Doxaratio 4 – tabletki 4 mg
  • Kamiren – tabletki 1 mg, 2 mg, 4 mg
  • Prostatic 1 – tabletki 1 mg
  • Prostatic 2 – tabletki 2 mg
  • Prostatic 4 – tabletki 4 mg
  • Zoxon 1 – tabletki 1 mg
  • Zoxon 2 – tabletki 2 mg
  • Zoxon 4 – tabletki 4 mg

Dawkowanie

edytuj

Doustnie. Dawkę oraz częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Zwykle raz na dobę, o tej samej porze. Osoby dorosłe z nadciśnieniem tętniczym początkowo 1 mg, następnie dawkę można stopniowo zwiększać.

Doksazosyny nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Lek, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia, może wpływać na sprawność psychofizyczną, dlatego nie zaleca się prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn w czasie jego przyjmowania.

Przypisy

edytuj
  1. a b Doxazosin, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00590 (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X