Przejdź do zawartości

Thomas Christiansen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Christiansen
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Thomas Christiansen Tarín

Data i miejsce urodzenia

11 marca 1973
Hadsund

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Panama (selekcjoner)

Kariera juniorska
Lata Klub
1982–1988 Avedøre IF
1988 Brøndby IF
1989–1991 Hvidovre IF
1991 B 1893
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1996 Barcelona B 60 (28)
1993–1996 Barcelona 0 (0)
1993 Sporting Gijón (wyp.) 10 (4)
1994 Osasuna (wyp.) 14 (1)
1994–1995 Racing Santander (wyp.) 15 (1)
1996–1997 Real Oviedo 50 (5)
1997–1999 Villarreal 41 (6)
1999 Terrassa 17 (5)
2000 Panionios 12 (3)
2000 Herfølge BK 4 (2)
2001–2003 VfL Bochum 76 (39)
2003–2006 Hannover 96 55 (12)
W sumie: 354 (106)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1995  Hiszpania U-21 11 (3)
1993  Hiszpania 2 (1)
W sumie: 13 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2014–2016 AEK Larnaka
2016–2017 APOEL
2017–2018 Leeds United
2019–2020 Union Saint-Gilloise
2020– Panama
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Thomas Christiansen Tarín (ur. 11 marca 1973 w Hadsund[1][2]) – hiszpański piłkarz występujący na pozycji napastnika, a także trener. Od 2020 roku pełni funkcję selekcjonera reprezentacji Panamy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Christiansen jest synem Hiszpanki i Duńczyka. Jako junior grał w zespołach Avedøre IF, Brøndby IF, Hvidovre IF oraz B 1893. W 1991 roku przeszedł do Barcelony. Został włączony do jej rezerw, grających w Segunda División. 10 lutego 1993 zagrał w meczu pierwszej drużyny Barcelony o Superpuchar Europy przeciwko Werderowi Brema (1:1). Na boisko wszedł w 83. minucie spotkania, zmieniając Julio Salinasa.

W marcu 1993 Christiansen został wypożyczony do Sportingu Gijón. W Primera División zadebiutował 7 marca 1993 w zremisowanym 0:0 meczu z Realem Burgos, a 14 marca 1993 w wygranym 2:1 spotkaniu z Atlético Madryt strzelił swojego pierwszego ligowego gola. Po zakończeniu sezonu 1992/1993 wrócił do Barcelony, jednakże nadal występował w rezerwach. W kolejnych sezonach przebywał na wypożyczeniach Osasunie oraz Racingu Santander.

W styczniu 1996 Christiansen został zawodnikiem Realu Oviedo, grającego w Primera División. W 1997 roku odszedł do Villarrealu z Segunda División. W sezonie 1997/1998 awansował z nim do Primera División. W 1999 roku przeszedł do Terrassy, występującej w Segunda División B. Następnie był zawodnikiem greckiego Panioniosu oraz duńskiego Herfølge BK.

W 2001 roku podpisał kontrakt z niemieckim VfL Bochum. W sezonie 2000/2001 spadł z nim z Bundesligi do 2. Bundesligi, jednak w następnym awansował z powrotem do Bundesligi. W sezonie 2002/2003 z 20 bramkami, wraz z Giovane Élberem, został jej królem strzelców. W 2003 roku odszedł do Hannoveru 96, którego barwy reprezentował do końca kariery w 2006 roku.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 1993 Christiansen został powołany przez Javiera Clemente do pierwszej reprezentacji Hiszpanii. Zadebiutował w niej 27 stycznia 1993 w zremisowanym 1:1 towarzyskim meczu z Meksykiem. Swoje drugie i zarazem ostatnie spotkanie w drużynie narodowej rozegrał 24 lutego 1993 przeciwko Litwie (5:0) w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 1994. W tamtym pojedynku zdobył bramkę.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]