bewegen

• Geluid:  bewegen    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈweɣə(n) / (3 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /bə.ˈʋe.χə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant): /bə.ˈβ̞e.ɣə(n)/
  • (Limburg): /bə.ˈweː.ɣə(n)/

• be·we·gen

• van Middelnederlands bewegen / beweghen, in de betekenis van ‘in beweging brengen of zijn’ voor het eerst aangetroffen in 1301, op te vatten als oude afleiding van  wegen ww  met het voorvoegsel be-; verwant met Fries bewege, Duits bewegen, Middelnederduits bewegen en Oudhoogduits biwegan ^{[1] [2] [3]}

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bewegen	bewoog	bewogen
klasse 2	volledig

bewegen

1. inergatief van plaats veranderen, niet stilstaan

   • Om te kunnen bewegen hebben veel dieren een uitgebreid zenuw- en spierstelsel. 

   ▸ De slang was meer dan een meter lang en ik bekeek het dode dier rustig tot hij plotseling opeens weer begon te bewegen.^[4]

2. overgankelijk in beweging brengen

   • Dat werd bewogen door de wind. 

3. wederkerend zich ~ actie ondernemen om een beweging te maken

   • Na zijn ongeval kon hij zich niet meer zo goed bewegen. 

4. wederkerend zich ~ omgaan met mensen waarbij men is

   • Hij beweegt zich in de hoogste kringen. 

• [1] bewegen tot
  overgankelijk aanzetten tot

• Het was moeilijk om de studenten tot het maken van huiswerk te bewegen. 

• stilstaan

• voortbewegen

• beweegbaar, beweeggrond, beweegkracht, beweeglijk, beweegreden, beweging

• roeren, veranderen, stromen, plaats, positie, snel, aanpassen

• snel bewegen

• Het woord bewegen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bewegen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[5]

• IPA: /bəˈveːɡŋ̍/

• be·we·gen

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
bewegen /bəˈveːɡŋ̍/	bewegte /bəˈveːktə/	bewegt /bəˈveːkt/
	volledig

bewegen

1. bewegen