waterig

• Geluid:  waterig    (hulp, bestand)

• wa·te·rig

• Afgeleid van water met het achtervoegsel -ig

waterig

1. (scheikunde) met water als oplosmiddel

   • In waterige oplossing heeft het Cu²⁺-ion een blauwe kleur. 

2. uitziend alsof men tranen in de ogen heeft

   • Zijn waterige ogen verrieden dat hij een koutje opgelopen had. 

• Het woord waterig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "waterig" herkend door: