Przejdź do zawartości

Sint-Truidense VV

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
STVV
ilustracja
Pełna nazwa

Koninklijke Sint-Truidense
Voetbalvereniging

Przydomek

De Kanaries (Kanarki)

Barwy

       

Data założenia

23 lutego 1924

Liga

Eerste klasse A

Państwo

 Belgia

Stadion

Stayen

Właściciel

DMM.com

Prezes

David Meekers

Menedżer generalny

Takayuki Tateishi

Trener

Thorsten Fink

Asystent trenera

Dennis Schmitt
Sil Rouvrois

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Koninklijke Sint-Truidense Voetbalvereniging l(wym. [ˈkoː.nɪŋk.lə.kə ˈsɪnt ˈtrœy̯.dɛn.sə ˈvut.bɑl.vər.ˌeːnɪ.ʝɪŋ]) lub STVVbelgijski klub piłkarski, grający od 1994 roku w Eerste klasse A, mający siedzibę w mieście Sint-Truiden, leżącym w Limburgii. Klub rozgrywa swoje mecze na stadionie Staaienveld, który może pomieścić 12,5 tysiąca widzów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
założenie klubu

Klub został założony w 1924 w wyniku fuzji dwóch innych klubów z miasta Sint-Truiden, F.C. Union F.C. Goldstar. Jako barwy klubowe wybrano kolory żółty i niebieski, które są też kolorami miasta. Tak powstały klub nazwano Sint-Truidense Voetbal Vereeniging. Swój pierwszy mecz zespół z Sint-Truiden rozegrał przeciwko drużynie Cercle Tongeren, a obejrzało go 9 widzów. W drugiej połowie lat 30. czołowym piłkarzem drużyny był Léopold Appeltans. 21 listopada 1948 został on pierwszym piłkarzem wywodzącym się z Sint-Truiden, który zadebiutował w reprezentacji Belgii. W drugiej połowie lat 40. zespół awansował do drugiej ligi. Zmieniono też wówczas nazwę klubu na Sint-Truidense Voetbalvereniging (1947). W 1957 roku drużyna zakończyła rozgrywki drugiej ligi na drugiej pozycji i awansowała do pierwszej ligi. W 1959 roku nowym szkoleniowcem zespołu został mało znany wówczas Raymond Goethals. Pod jego wodzą zespół wywalczył wicemistrzostwo Belgii w 1966 roku.

W 2001 roku nowym trenerem został Jacky Matthijssen, były bramkarz Sint-Truidense i na stanowisku wytrwał 3 lata, po czym odszedł do SC Charleroi. Został zastąpiony przez Marca Wilmotsa, ale ten szybko został zwolniony. Drużyna ukończyła sezon pod wodzą trenerskiego trio: Guy Mangelschots, Eddy Raymaekers i Peter Voets. Pod koniec sezonu 2004/2005 kierownictwo klubu zatrudniło na stanowisku szkoleniowca Hermana Vermeulena, ale 9 lutego 2006 został on zwolniony. Od 2006 roku funkcję pierwszego trenera pełnili: Thomas Caers, Henk Houwaert, Peter Voets, Valère Billen i Dennis van Wijk

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Europejskie puchary

[edytuj | edytuj kod]

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1999 Puchar Intertoto 1R Bułgaria Spartak Warna 6–0 2–1 8–1
2R Armenia Ararat Erywań 3–1 2–0 5–1
3R Austria Austria Wiedeń 0–2 2–1 2–3
2003 Puchar Intertoto 2R Kazachstan Toboł Kustanaj 0–2 0–1 0–3

Skład na sezon 2021/2022

[edytuj | edytuj kod]
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Belgia Kenny Steppe
2 OB Japonia Kō Matsubara
4 OB Japonia Daiki Hashioka (wypożyczony z Urawa Reds)
6 PO Gwinea Mory Konaté
8 PO Niemcy Rocco Reitz
9 NA Japonia Yūma Suzuki
10 PO Korea Południowa Lee Seung-woo
11 NA Ukraina Ołeksandr Filippow
13 OB Nowa Zelandia Liberato Cacace
14 NA Belgia Aboubakary Koita
15 NA Japonia Daichi Hayashi
16 NA Belgia Steve De Ridder (kapitan)
19 PO Belgia Stan Van Dessel
20 PO Niemcy Robert Bauer
21 BR Japonia Daniel Schmidt
Nr Poz. Piłkarz
22 NA Belgia Wolke Janssens
23 NA Japonia Tatsuya Itō
26 OB Portugalia Jorge Teixeira
27 OB Belgia Dimitri Lavalée (wypożyczony z Mainz)
30 NA Demokratyczna Republika Konga Nelson Balongo
32 PO Stany Zjednoczone Chris Durkin
33 PO Brazylia Jhonny Lucas
35 BR Belgia Wim Vanmarsenille
37 OB Niemcy Toni Leistner
39 OB Angola Jonathan Buatu
40 OB Nigeria Junior Pius (wypożyczony z Antwerp)
44 PO Belgia Christian Brüls
61 PO Belgia Jarne Steuckers
NA Japonia Taichi Hara (wypożyczony z Alavés)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]