Przejdź do zawartości

Stanisław Potocki (wojewoda poznański)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Potocki
Ilustracja
Herb
Pilawa
Rodzina

Potoccy herbu Pilawa

Data i miejsce urodzenia

1698
Ciężów pod Stanisławowem

Data i miejsce śmierci

8 lutego 1760
Załoźce

Ojciec

Józef Potocki

Matka

Wiktoria Leszczynska

Żona

Marianna Laszcz
Helena Zamoyska

Dzieci

z Marianną Laszcz:
Anna Elzbieta Potocka
Antoni Potocki z Heleną Zamoyską:
Józef Potocki
Piotr Potocki
Franciszek Ksawery Potocki
Wincenty Potocki
Wiktoria Potocka[1]
Ludwika Potocka
Ignacy Potocki
Michal Potocki
Ksawery Potocki
Teofilia Potocka

Odznaczenia
Order Orła Białego

Stanisław Potocki herbu Pilawa (ur. 1698, zm. 8 lutego 1760) – wojewoda poznański w 1756, wojewoda kijowski w 1744, wojewoda smoleński w 1735, strażnik wielki litewski w 1728 roku, starosta halicki w latach 1717–1733, i leżajski w 1732[2], starosta śniatyński w 1719[3], starosta kołomyjski w 1733 roku[4].

Syn Józefa, hetmana wielkiego koronnego i jego pierwszej żony Wiktorii Leszczyńskiej, ojciec Józefa, posła, i Wincentego.

Była marszałkiem sejmików przedsejmowych ziemi halickiej w latach 1720 i 1722. Był posłem ziemi halickiej na sejmy lat: 1720, 1722, 1724, 1726, 1728, 1729, 1732, sejm konwokacyjny 1733 roku[5]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym[4]. Jako deputat i poseł na sejm elekcyjny z ziemi halickiej podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[6]. Poseł województwa bracławskiego na sejm 1730 roku[7].

W latach (1735–1744) był wojewodą Smoleńska, w latach (1744–1756) wojewoda Kijowa, od 1756 wojewoda Poznania.

Odznaczony Orderem Orła Białego 3 sierpnia 1742 roku.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Portret. Wiktoria z Potockich, córka Stanisława, wojewody poznańskiego i Heleny Zamojskiej, wojewodzianki, 1760.
  2. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 381.
  3. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 237.
  4. a b Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 42.
  5. Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, Lublin 2005, s. 172.
  6. Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 53.
  7. Teka Gabryela Junoszy Podoskiego. T. IV. Poznań, 1856, s. 18.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]