Przejdź do zawartości

baranina

Przejrzana
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

baranina (język polski)

[edytuj]
baranina (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˌbarãˈɲĩna], AS[barãńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. mięso otrzymywane z owcy lub barana; zob. też baranina w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dzisiaj na obiad jedliśmy pieczoną baraninę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. pozn. skopowina
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mięso
hiponimy:
(1.1) jagnięcina
holonimy:
(1.1) baran, owca
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Baran mos/mzw, baran m, baranek m
przym. barani
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. baran + -ina
uwagi:
zobacz też: jagnięcina; zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. baranina[1]
(1.2) barani lub owczy zapach[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. baran m, Baran m, baranček m, baranča n, baranec m, baranica ż, baránok m
zdrobn. baraninka ż
przym. barančinový, baraní, barančí
związki frazeologiczne:
nebude zo psa slanina, ani z vlka baranina
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „baranina” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.