Aller au contenu

trimblene

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Kécfeye do vî francès « treble » (tripe, troes côps), kécfeye do viebe francès « trembler »[1][2] ; mot cité dins l’ FEW 13/2 245b.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
trimblene trimblenes

trimblene femrin

  1. clåve.
    • Li rodje des trimblenes aconcoistêye li vert del blé Henri Simon, "Mès cwate moumints" (1907) (fråze rifondowe).
    • I fåt saveur k’ i gn a del brouwire, del trimblene, des melêyes, des tiyoûs, des noejhîs, totes sôres d’ åbes et d’ fleurs ki les moxhes al låme araedjèt après. Albert Lenfant (fråze rifondowe).
    • Ele loukive si ome avou les ouys d’ ene åmaye divant on tchamp d’ trimblene. Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
    • Les vatches borèt cwand ele magnèt del trimblene.
    • L’êr èsteût pus fris’. Divins lès trimblènes, lès piètris si r’houkît; dès coqs d’awous’ tchantîtJean-François Renkin, On dimègne, 1896.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]
    • Li vint r'mouwéve doûç'mint dès grantès plaques di waessén dèdja pôtî. Dès bokèts d' wèdje avît ine coleûr d'ârdjint. Et foû dès trimblèmes di France, i montéve ine bone odeûr di djônèsse èt d' corèdje Jean-François Renkin, dins Li vîye bûse.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Coinrece payis d’ Lidje.

Ortografeyes

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
trimblene
trimblene di France

Sourdants

[candjî]