Egipcjanin Sinuhe

Książka przedstawiająca życie egipskiego lekarza Sinuhe żyjącego w XIV wieku p.n.e., której tłem historycznym jest panowanie i reforma religijna faraona Echnatona. Zaliczana do kanonu literatury światowej, doceniona przez egiptologów za dokładność w przedstawieniu realiów starożytnego Egiptu. Nawiązująca do licznych motywów z Biblii.

Książka przedstawiająca życie egipskiego lekarza Sinuhe żyjącego w XIV wieku p.n.e., której tłem historycznym jest panowanie i reforma religijna faraona Echnatona. Zaliczana do kanonu literatury światowej, doceniona przez egiptologów za dokładność w przedstawieniu realiów starożytnego Egiptu. Nawiązująca do licznych motywów z Biblii.

Świetna powieść historyczna.

Rozkręca się powoli, ale gdy nabierze rozpędu to nie da się przerwać czytania.

Opis medycyny tamtych czasów budzi podziw za szczegóły. Największe emocje wzbudziło u mnie otwieranie "czaszek", o dziwo było kilku pacjentów, którym to ostatecznie pomogło;)

Ciekawue przestawiono sposoby na wzbogacenie się w Egipcie i obowiązujące zwyczaje.

Na minus Sinuhe, bohater, któremu na początku nie mogłem wybaczyć sytuacji z rodzicami, a dalsze jego czyny pogłębiły moją niechęć do niego. Ciężko czyta się powieść, gdy nie toleruje się głównego bohatera;)

Świetna powieść historyczna.

Rozkręca się powoli, ale gdy nabierze rozpędu to nie da się przerwać czytania.

Opis medycyny tamtych czasów budzi podziw za szczegóły. Największe emocje wzbudziło u mnie otwieranie "czaszek", o dziwo było kilku pacjentów, którym to ostatecznie pomogło;)

Ciekawue przestawiono sposoby na wzbogacenie się w Egipcie i obowiązujące zwyczaje.

Na...

zdecydowanie warta przeczytania... fragment historii Egiptu i regionu, który czyta się jednym tchem...

zdecydowanie warta przeczytania... fragment historii Egiptu i regionu, który czyta się jednym tchem...

Dla każdego kto lubi historię, zwłaszcza dzieje hen hen przed Chrystusem. Długo zabierałam się do czytania tej książki, bo jej rozmiar studził moje zamiary, ale jak już się do niej dobrałam, to dosłownie nie mogłam się oderwać. Świetna rozrywka.

Dla każdego kto lubi historię, zwłaszcza dzieje hen hen przed Chrystusem. Długo zabierałam się do czytania tej książki, bo jej rozmiar studził moje zamiary, ale jak już się do niej dobrałam, to dosłownie nie mogłam się oderwać. Świetna rozrywka.

Ciekawie napisana książka o losach egipskiego lekarza a przy okazji trepanatora czaszek. Poznajemy jego zmienne życie, miejsce zamieszkiwania, podróże, miłość, a wszystko to toczy się w starożytnym Egipcie i innych państwach Bliskiego Wschodu. Miejscami książka zbyt tkliwa, czasami jak dobra sensacja i lekko irytująca pod jej koniec. Ale z pewnością warta przeczytania.

Ciekawie napisana książka o losach egipskiego lekarza a przy okazji trepanatora czaszek. Poznajemy jego zmienne życie, miejsce zamieszkiwania, podróże, miłość, a wszystko to toczy się w starożytnym Egipcie i innych państwach Bliskiego Wschodu. Miejscami książka zbyt tkliwa, czasami jak dobra sensacja i lekko irytująca pod jej koniec. Ale z pewnością warta przeczytania.

Oceniając powieść jedynie po treści/fabule, nie robi na mnie wielkiego wrażenia. Myślę, że spory wpływ na to miała postać głównego bohatera, życiowego przegrywa. Niestety od czasów Doktora Judyma nie mogę znieść losów tego typu nieudaczników.
Jednak ta książka to coś więcej i autor wprowadza, dosyć mało subtelnie, różne uniwersalne prawdy życiowe. Czasami bardzo Coelhowskie, czasami mniej, ale to na pewno jest główna wartość tej książki.

Oceniając powieść jedynie po treści/fabule, nie robi na mnie wielkiego wrażenia. Myślę, że spory wpływ na to miała postać głównego bohatera, życiowego przegrywa. Niestety od czasów Doktora Judyma nie mogę znieść losów tego typu nieudaczników.
Jednak ta książka to coś więcej i autor wprowadza, dosyć mało subtelnie, różne uniwersalne prawdy życiowe. Czasami bardzo...

"Egipcjanin Sinuhe" to literacki głos w dyskusji na temat Achenatona, przedstawiony w ramach prozy historycznej ,hołdującej niestety zasadzie przyświecającej XIX wiecznym twórcom piszącym o Egipcie- "seks, zbrodnia i klątwa", to zasady kreujące świat przedstawiony kosztem zakrzywienia perspektywy historycznej i deformacji postaci. Faraon jest tutaj zgodnie z biblijnym obrazem szaleńcem, którego kaprysy prowadzą do nieszczęścia całego społeczeństwa. Achenaton jest karykaturą boskiego syna Amona, która w połączeniu z nadanymi mu rysami idealisty skutkuje dość śmiesznym rezultatem. Kobiety to tylko ponętne istoty chcące doprowadzić mężczyznę do zguby (jak chociażby Nefernefernefer)co dodatkowo uwydatniają obrzydliwe opisy bohaterek płci pięknej. Kaptah, przypominający momentami wyzwoleńca Trymalichona z "Satyryk" jest postacią może zabawną, lecz w dalszej perspektywie był dla mnie dość irytujący podobnie jak i tytułowy Sinuhe.
Lektura tej książki ogromnie mi się dłużyła za sprawą dość monotonnej i przewidywalnej akcji (co chwila spowalnianej przez refleksje głównego bohatera),przypominając bardziej męczącą wędrówkę w poszukiwaniu oazy- jakiegoś wyróżniającego się punktu kulminacyjnego, zakończenia- który ostatecznie okazał się być mirażem, do tego dość przewidywalnym.
Wiele osób pozytywnie ocenia uniwersalizm powieści, tak jednak dla mnie nie ma one charakteru "odkrywczego", lecz bardziej wykłada poetyckim językiem egipskiego skryby odwiecznie znane mądrości.
Jako osoba interesująca się starożytnością, podobał mi się sposób konstruowania dialogów na zasadzie prawdopodobieństwa wzorem egipskich skrybów, widać po tym, że autor poświęcił się uważnej lekturze papirusów, aby oddać ducha epoki.
Pozytywnych słów nie mogę jednak napisać o historycznej płaszczyźnie książki(co jest po części spowodowane niepełnym w II poł. XX w. stanem badań nad starożytnością). W książce znajdziemy takie kwiatki jak np. "pogańskie imię Keftiu"- słowo "paganos" stało się przecież określeniem na wyznawców innej wiary niż monoteizm, co w ustach Egipcjanina brzmi nieco dziwnie; rąbanie posągu Jahwe- już wówczas kult tego boga był anikoniczny, choć do opisywanego okresu jest to kwestia dyskusyjna.
Dla osoby obeznanej w tematyce kraju Kemet, książka może być trochę nudna, ale nie poleciłabym jej również w pełni osobie nowej w temacie. Moim zdaniem polski "Faraon" wypada znacznie lepiej, mimo że jego autor nie miał jeszcze takiego wachlarza źródeł jak Waltari.

"Egipcjanin Sinuhe" to literacki głos w dyskusji na temat Achenatona, przedstawiony w ramach prozy historycznej ,hołdującej niestety zasadzie przyświecającej XIX wiecznym twórcom piszącym o Egipcie- "seks, zbrodnia i klątwa", to zasady kreujące świat przedstawiony kosztem zakrzywienia perspektywy historycznej i deformacji postaci. Faraon jest tutaj zgodnie z biblijnym...

"Egipcjanin Sinuhe" to fantastyczna podróż przez antyczny świat, świat głównie okresu panowania faraona Echnatona w XIV wieku przed naszą erą. Jest to też podróż w sensie dosłownym, bo wraz z głównym bohaterem przemierzamy Teby, Syrię, Kretę, Mitanni, Babilonię czy kraj Hetytów, spotykamy się z miejscowymi władcami, poznajemy lokalne wierzenia oraz bóstwa i wkraczamy w świat bliskowschodniej polityki. Naszym "przewodnikiem" po tym uniwersum jest królewski trepanator Sinuhe. Wychowany w przeciętnej rodzinie, zostaje kapłanem oraz lekarzem, ale poza funkcjami medycznymi będzie pełnił także misje dyplomatyczne oraz szpiegowskie. Chyba największą zaletą powieści jest jej uniwersalizm, myślę że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Są wątki miłosne, jest wierna przyjaźń, jest też opowieść o władzy, wielkiej polityce, intrygach, militariach i religii. Świetne są zwłaszcza rozgrywki między bohaterami, różne drogi zdobycia i utrzymania władzy, rozbieżności między wojną a pokojem, monoteizmem a politeizmem. Fabuła nie jest tu jakoś szczególnie dynamiczna, to właśnie raczej podróż, powolne odkrywanie różnych miejsc, nie ma tu jakichś wielkich zwrotów akcji, zresztą nie ma się co oszukiwać, jeśli ktoś zna historię starożytnego Egiptu w stopniu podstawowym, to pewnych rzeczy domyśli się sam. Pewnie największy problem mam z samym bohaterem, momentami bywa irytujący, w sensie erotycznym, mógłby być żywcem wyjęty ze współczesnych, prześmiewczych tekstów. Ogółem jednak "Egipcjanin Sinuhe" to literatura najwyższych lotów.

"Egipcjanin Sinuhe" to fantastyczna podróż przez antyczny świat, świat głównie okresu panowania faraona Echnatona w XIV wieku przed naszą erą. Jest to też podróż w sensie dosłownym, bo wraz z głównym bohaterem przemierzamy Teby, Syrię, Kretę, Mitanni, Babilonię czy kraj Hetytów, spotykamy się z miejscowymi władcami, poznajemy lokalne wierzenia oraz bóstwa i wkraczamy w...

Jeżeli zaakceptuje się, że nie czuje się żadnej sympatii do głównego bohatera to rys historyczny naprawdę ciekawy.

Jeżeli zaakceptuje się, że nie czuje się żadnej sympatii do głównego bohatera to rys historyczny naprawdę ciekawy.

Doceniam monumentalność tego dzieła, ale nie do końca mi się podobało, miałam wrażenie, że jest tu za dużo seksu, nagości i erotyki, co odbierało mi skutecznie przyjemność z lektury.

Doceniam monumentalność tego dzieła, ale nie do końca mi się podobało, miałam wrażenie, że jest tu za dużo seksu, nagości i erotyki, co odbierało mi skutecznie przyjemność z lektury.