Nina Zawadzka

To już moje drugie spotkanie z twórczością Niny Zawadzkiej w krótkim czasie. Bardzo lubię czytać książki, których akcja dzieje się w czasach wojny. Zazwyczaj są one wciągające, naszpikowane emocjami chwytającymi za serce czytelnika i mimo powielanego tła historycznego, są one niepowtarzalne. Tak było i w tym przypadku. Historia na przestrzeni kilkudziesiesięciu lat pochłonęła mnie całkowicie. Bardzo chciałam nieprzerwanie czytać o kolejnych losach Izabeli i Janka i wielu osób, współtowarzyszących im w tych trudnych czasach. O tym jak ciężka sytuacja zmienia człowieka i jego punkt widzenia na otaczającą rzeczywistość. Podczas czytania, niejednokrotnie musiałam cofać się kilka stron wstecz by upewnić się, że czytam ten właściwy rok, (gdyż w pewnym momencie akcja działa na przełomie paru miesięcy). Dodatkowo uważam, że umiejscowienie w książce opisu rozkwitającego uczucia między głównymi bohaterami było zbyt późno - może dlatego czasem trudno mi było zrozumieć heroiczną walkę Izabeli o życie Janka. Poza tą drobną uwagą, książkę zaliczam do naprawdę udanych :)