Duchy kurhanów

Dobrze się czytało. Polecam.

Dobrze się czytało. Polecam.

Im

Im

Trylogia Magdaleny Wali "Klątwa ruin", "Pani z wieży" i Duchy kurhanów" średnio się autorce udała (delikatnie mówiąc) , a trzecia (i jak na razie ostatnia) część od samego początku była bardzo przewidywalna, dosyć infantylna, a całość w klimacie bajki a nie powieści historycznej, pomimo, iż pojawiają się tam wątki związane z walką o obronę Lwowa. Trylogia ma jeden wspólny mianownik, a jest nim klątwa z przeszłości, jaka ciąży na którejś z rodzin, opisywanych w danym tomie.

Dwie główne bohaterki czyli bliźniaczki Sabina i Maria Kalinowskie oddzielone grubą krechą. Ta pierwsza to buntowniczka, którą cechuje to, iż mówi co myśli, jest egzaltowana, żywiołowa i odważna. Natomiast Maria to taka cicha myszka, spokojna, potulna i wycofana. W tej rodzinie od lat urodzenie się bliźniaczek zapowiadało kłopoty. Gdy rodziły się bliźniaczki, wypatrywano znaków zapowiadających zbliżające się nieszczęście. Mogłabym to podsumować jako "bujdę na resorach".

Dziewczyny mieszkają w Zasławicach z matką i starszym bratem Krzysztofem, który po śmierci stał się głową rodziny i tylko szkoda, że ta głowa gdzieś po drodze straciła rozum. Facet zamierza Sabinę wysłać do klasztoru a Marię bogato wydać za mąż. Sam również planuje poślubić zamożną kobietę, a wszystko po to aby podnieść z kolan podupadły i zubożały majątek w Zasławicach. Dziewczyny nie zgadzają się z decyzją brata i robią wszystko aby jego plany dotyczące ich losu, nie doszły do skutku.

W powieści pojawi się wątek miłosny, a także wojenny, gdyż dziewczyny trafią do Lwowa, gdzie trwają walki o to aby zachować miasto w granicach Polski. Odniosłam wrażenie, że wszystko, co działo się w tym Lwowie gdzieś już czytałam, że podobne wątki przewinęły się już w innych książkach.

Ze smutkiem stwierdzam, że powieść dla mnie okazała się słaba, przewidywalna, infantylna, momentami ckliwa. Wszystko jakieś takie cukierkowe, polukrowane, a mnie od tego zemdliło. Zabrakło emocji, żaru, wszystko takie jakby "od linijki", napisane według schematu, według którego poprowadzono akcję dwóch poprzednich książek. W dodatku całość zupełnie nierealna. Kolejna bajka. Z całej trylogii tylko druga część mi się podobała, natomiast pierwsza i ostatnia na bardzo słabiutkim, wręcz szkolnym poziomie. To zdecydowanie najsłabsza saga tej autorki, a przeczytałam już większość jej książek, więc myślę, że mogę wyrazić taką opinię.

Trylogia Magdaleny Wali "Klątwa ruin", "Pani z wieży" i Duchy kurhanów" średnio się autorce udała (delikatnie mówiąc) , a trzecia (i jak na razie ostatnia) część od samego początku była bardzo przewidywalna, dosyć infantylna, a całość w klimacie bajki a nie powieści historycznej, pomimo, iż pojawiają się tam wątki związane z walką o obronę Lwowa. Trylogia ma jeden wspólny...

Bardzo fajna książka o dwóch siostrach które wzięły swoje życie w swój los. Io tajemnicy rodzinnej., odwadze i miłości. PRZECZYTAŁAM w ciągu dwóch dni tak mnie pochłonęła opowieść, POLECAM.

Bardzo fajna książka o dwóch siostrach które wzięły swoje życie w swój los. Io tajemnicy rodzinnej., odwadze i miłości. PRZECZYTAŁAM w ciągu dwóch dni tak mnie pochłonęła opowieść, POLECAM.

+

+

Wątek obyczajowy bardzo przewidywalny. Dodatkowa gwiazdka przyznana za tło historyczne.

Wątek obyczajowy bardzo przewidywalny. Dodatkowa gwiazdka przyznana za tło historyczne.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fantastyczna historia

Fantastyczna historia

,,Kobieca historia walki o wolność i miejsce w świecie zdominowanym przez mężczyzn”
Koniec pierwszej wojny światowej, dorastające siostry bliźniaczki i krążąca od wielu lat legenda, która wywiera wpływ na życie rodziny. Magdalena Wala stworzyła historię, wciągającą od pierwszej strony, ukazując tło historyczne walki o Lwów, dorastanie młodych ludzi w obliczu wojny, pozycje kobiet walczących o wolność i niepodległość kraju. Temu wszystkiemu towarzyszy wymyślona przez autorkę ciekawa legenda, która jest tłem zdarzeń i odgrywa znaczącą role w życiu bohaterów.
Z przyjemnością zanurzyłam się w tej historii pełnej feministycznego buntu i braku zgody na podejmowanie przez innych decyzji o życiu dorastających kobiet. Umiejętność połączenia przez autorkę rzeczywistego tła historycznego z fikcyjnymi wierzeniami ludu, sprawiła, że historia nabrała barw i wciągnęła mnie w swój świat od pierwszej strony.
Nie ukrywam, ze najbardziej ciekawe dla mnie w tej historii, było formowanie się kobiecych legionów oraz walka kobiet o niepodległość. Losy kobiet pracujących jako kurierki czy wartowniczki, ale także tych uczestniczących w bezpośrednich starciach wojennych. Fakt, że historii bohaterów towarzyszą rodzinne perypetie, a także bardzo dobrze poprowadzony wątek miłosny nadał całości wielowarstwowości i pozwolił lepiej poznać bohaterów – których swoją drogą nie da się nie lubić.
Serdecznie polecam.

,,Kobieca historia walki o wolność i miejsce w świecie zdominowanym przez mężczyzn”
Koniec pierwszej wojny światowej, dorastające siostry bliźniaczki i krążąca od wielu lat legenda, która wywiera wpływ na życie rodziny. Magdalena Wala stworzyła historię, wciągającą od pierwszej strony, ukazując tło historyczne walki o Lwów, dorastanie młodych ludzi w obliczu wojny, pozycje...

U kresu I wojny światowej nie najlepiej dzieje się w majątku Kalinowskich w Zasławowie. By uratować rodzinny dwór, Krzysztof, najstarszy z rodzeństwa, planuje swoim siostrom życie, zupełnie nie licząc się z ich zdaniem. Ani Maria nie chce wyjść za mąż za bogatego nieznajomego, ani Sabina nie pozwoli się zamknąć w klasztorze. Bliźniaczki, zgodnie z jego wolą, muszą przedłożyć szczęście rodzinne nad swoje. A gdy ‘troskliwy’ brat przypomina o rodzinnej legendzie, związanej z narodzinami bliźniaczek i położonymi nieopodal kurhanami, los kobiet wydaje się przesądzony. Sprawy jeszcze bardziej komplikuje niepewna sytuacja we Lwowie, do którego Maria i Sabina wracają, by kontynuować naukę.
Początek tej historii wcale nie zapowiada kierunku, w którym będzie się toczyć. Wbrew pozorom to nie jest tylko powieść o niepokornej Sabinie i nieco bardziej posłusznej Marii, które postanowiły tupnąć nogą w obliczu niezrozumiałej dla nich rodzinnej legendy. Bo czy historia, przekazywana z pokolenia na pokolenie, bez żadnych dowodów, oparta na znamionach i strachu przed duchami przodków ma jeszcze rację bytu w XX wieku?

„W losie rodziny nie maczały palców żadne upiory z przeszłości. To rodzina sama sobie je stworzyła”.

Bliźniaczki dopiero we Lwowie pokazują swój charakter. Gdy wybuchają walki pomiędzy Polakami a Ukraińcami o przejęcie władzy w mieście, angażują się jak mało kto. O ile Maria pomaga jako sanitariuszka, to Sabina świetnie sprawdza się jako kurierka, przemykając pod ostrzałem wroga. Na szczęście ma swojego anioła stróża, który pojawia się we właściwych momentach i który ma dość niekonwencjonalne sposoby na rozwiazywanie problemów, które imają się Sabiny nader często. Jest zbyt skoncentrowana na zadaniach, niesieniu pomocy i wypełnianiu różnorakich rozkazów, więc zupełnie nie docenia tego, co dał jej ten trudny czas. Refleksja przychodzi z czasem i Sabi dostrzega a nade wszystko rozumie, którą ścieżką życiową chce podążać. Do tej pory żyła w cieniu starszej siostry i miała potrzebę udowadniania, że wcale nie jest gorsza. Ba! Są nawet bardziej podobne aniżeli myślała.

„Możesz równie dobrze próbować coś zrobić. Wywalczyć swoje szczęście, choć nie będzie ci łatwo. Jednak to, co najcenniejsze, nigdy nie przychodzi bez trudu i wyrzeczeń. Bez zapłaty (…)”.

Odkrywa w sobie odwagę, stanowczość i niezłomność w działaniu. Zwłaszcza ta ostatnia cecha wydaje się być cenna w ówczesnych czasach, bo wtedy mało kto wierzył, że kobieta może służyć w armii, w Ochotniczej Lidze Kobiet. Z góry zakładano, że kobieta nie poradzi sobie, nie podoła wyzwaniom służby wojskowej.
Właśnie historia opisana w „Duchach kurhanów” ma przekonać wszystkich niedowiarków, że kobiety niesłusznie są postrzegane jako słabsza płeć a to mężczyźni nie mogą się pogodzić z faktem, że kobiety w niczym nie ustępują im na polu walki. Kobieta w mundurze to olbrzymi zaszczyt, ale i obowiązek, który wymaga dużego poświęcenia.
I zapewne historia Sabiny nie byłaby tak wyrazista, gdyby nie konieczność przeciwstawienia się światu, który jednak funkcjonuje według skostniałych zasad. Dzięki tej książce pierwszy raz usłyszałam o Miejskiej Straży Obywatelskiej i Ochotniczej Lidze Kobiet a także o Aleksandrze Zagórskiej, Oldze Staweckiej czy Kamili Janocie, których przykład zainspirował wiele kobiet do wstąpienia do armii. Bycie legionistką nie oznaczało żadnej taryfy ulgowej – nocne warty, chodzenie na zwiady, przekazywanie meldunków, bieganie z bibułą i życie w koszarach, niejednokrotnie w spartańskich warunkach.

„Ktoś musi, mamo. Ktoś musi, abyśmy we Lwowie mogli nadal mówić po polsku. Abyśmy ponownie nie przegrali naszej niepodległości. Gdyby każdy mówił, niech idą inni, w końcu nie zaciągnąłby się nikt. A i tak jest nas wciąż za mało”.

Ale kto ma być wzorem, jak nie kobiety?
------
więcej recenzji: https://literackieprzeszpiegi.pl/

U kresu I wojny światowej nie najlepiej dzieje się w majątku Kalinowskich w Zasławowie. By uratować rodzinny dwór, Krzysztof, najstarszy z rodzeństwa, planuje swoim siostrom życie, zupełnie nie licząc się z ich zdaniem. Ani Maria nie chce wyjść za mąż za bogatego nieznajomego, ani Sabina nie pozwoli się zamknąć w klasztorze. Bliźniaczki, zgodnie z jego wolą, muszą...